پشت ران نشسته یکی از تمرینهای تخصصی و هدفمند برای تقویت عضلات همسترینگ (پشت ران) است که به کمک دستگاه بدنسازی انجام میشود. در این حرکت، شما روی دستگاه مینشینید، ساق پا را زیر پد متحرک قرار میدهید و با خمکردن زانوها، وزنه را پایین میآورید. این حرکت بهطور ایزوله عضلات پشت ران را درگیر کرده و بدون فشار اضافی روی کمر یا لگن، به تقویت و فرمدهی آنها کمک میکند.
آیا میخواهید قدرت پاهایتان را افزایش دهید و از آسیبهای رایج ورزشی دور بمانید؟ این تمرین انتخابی عالی برای ورزشکاران حرفهای و بدنسازان است.
در ادامه این مقاله، با مزایا، نحوه اجرای صحیح، رایجترین اشتباهات و برنامه تمرینی مناسب برای پشت ران نشسته آشنا شوید. همراه ما باشید تا این حرکت را اصولی یاد بگیرید و عضلات پا را هدفمند بسازید!
پشت ران نشسته چیست؟
پشت ران نشسته یک تمرین مقاومتی برای تقویت عضلات همسترینگ است که بهصورت نشسته انجام میشود. این حرکت به کمک دستگاه یا وزنه انجام شده و تمرکز اصلی روی کشش و انقباض عضلات پشت ران است. این تمرین برای افزایش قدرت، انعطافپذیری و پیشگیری از آسیبهای عضلانی کاربرد دارد.
چگونه پشت ران نشسته را صحیح انجام دهیم؟
روی دستگاه پشت ران نشسته بنشینید و پد را پشت ساق پا قرار دهید. زانوها را ثابت نگه داشته و با کنترل عضلات پشت ران پاها را به سمت پایین بکشید. حرکت باید آرام و کنترل شده باشد و از استفاده بیش از حد وزنه خودداری شود تا از آسیب جلوگیری شود.
چه عضلاتی در پشت ران نشسته درگیر میشوند؟
در این تمرین اصلیترین عضله درگیر، همسترینگ یا پشت ران است. همچنین عضلات گلوتئوس و کمی عضلات ساق پا نیز در ثبات حرکت و کنترل وزنه نقش دارند. این تمرین باعث تقویت و بهبود عملکرد عضلات پشت ران میشود.
چه نکاتی برای انجام صحیح پشت ران نشسته باید رعایت کرد؟
پشت صاف، حرکت کنترل شده، انتخاب وزنه مناسب و جلوگیری از حرکات ناگهانی از نکات مهم است. همچنین باید زانوها ثابت و حرکت از طریق عضلات پشت ران انجام شود. گرم کردن قبل از تمرین و انجام تمرین زیر نظر مربی توصیه میشود.
پشت ران نشسته دستگاه
برای اجرای پشت ران نشسته دستگاه، ابتدا روی دستگاه بنشینید و پشتی را طوری تنظیم کنید که ستون فقرات در وضعیت طبیعی قرار گیرد. ساق پاها را زیر پد متحرک بگذارید و دستگیرهها را محکم بگیرید. زانوها کمی خم باشند. با تمرکز، پاها را از ناحیه زانو به سمت پایین جمع کنید تا عضلات پشت ران درگیر شوند. سپس بهآرامی و کنترلشده به حالت اولیه بازگردید. در تمام مراحل، عضلات را تحت کنترل نگه دارید و از حرکات ناگهانی پرهیز کنید.
در پایینترین نقطه حرکت، لحظهای مکث کنید تا بیشترین انقباض را در عضلات پشت ران احساس کنید. سپس با کنترل کامل، پاها را بهآرامی به موقعیت شروع بازگردانید. در این تمرین، بازدم را هنگام جمعکردن پاها (حرکت رو به پایین) و دم را هنگام بازگشت به بالا انجام دهید.
برای کسب بهترین نتیجه، تمرین را با ۳ تا ۴ ست ۱۰ تا ۱۵ تکراری شروع کرده و بهمرور با افزایش قدرت، وزن یا تکرار را بیشتر کنید.
نکات مهم:
-
پشت کاملاً به پشتی تکیه داشته باشد.
-
از تابدادن بدن یا پرتاب پاها خودداری کنید.
-
دامنه حرکت را کامل حفظ کنید تا عضلات بهطور کامل درگیر شوند.
مطالعهی مقالهی پشت پا ایستاده به شما پیشنهاد میشود.
پشت ران نشسته بدون دستگاه
برای اجرای پشت ران نشسته بدون دستگاه، روی یک صندلی یا نیمکت صاف بنشینید و پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید. یک دمبل یا وزنه سبک را بین پاها قرار دهید. بهآرامی از ناحیه زانوها پاها را به سمت عقب خم کنید و همزمان عضلات پشت ران را منقبض کنید. سپس پاها را به آرامی به حالت اولیه بازگردانید. حرکت را کنترلشده و بدون شتاب انجام دهید تا بیشترین تاثیر روی عضلات پشت ران باشد.
برای حفظ تعادل، دستان خود را کنار بدن یا روی نیمکت قرار دهید. هنگام خم کردن پاها، تمرکز کنید که حرکت از زانوها انجام شود و از حرکت ناگهانی یا تاب دادن بدن بپرهیزید. تنفس را منظم انجام دهید؛ هنگام خم شدن بازدم و هنگام بازگشت دم داشته باشید. این تمرین گزینه عالیای برای مواقعی است که دستگاه بدنسازی در دسترس نیست یا میخواهید عضلات پشت ران را بهصورت خانگی تقویت کنید.
شروع با ۲ تا ۳ ست ۱۲ تا ۱۵ تکرار و افزایش تدریجی حجم تمرین باعث افزایش قدرت و استقامت عضلات پشت ران میشود.
مطالعهی مقالهی جلو بازو اسپایدر به شما پیشنهاد میشود.
پشت ران نشسته سیم کش
برای اجرای پشت ران نشسته با سیمکش، ابتدا دسته یا مچبند مخصوص را به پایین دستگاه سیمکش متصل کنید. روی صندلی بنشینید و کابل را با ساق پا یا پشت مچ پا بگیرید. زانوها را کمی خم نگه دارید. سپس با تمرکز عضلات پشت ران، پاها را بهآرامی از ناحیه زانو به سمت عقب خم کنید و کابل را بکشید. حرکت را بهصورت کنترلشده انجام دهید و به آرامی به وضعیت شروع بازگردید. تنفس منظم و کنترل حرکت از نکات کلیدی است.
در پایینترین نقطه حرکت، لحظهای مکث کنید تا انقباض عضلات پشت ران بیشتر حس شود. سپس بهآرامی و با کنترل کامل، پاها را به حالت اولیه بازگردانید. این تمرین به دلیل مقاومت یکنواخت سیمکش، فشار مداومی روی عضلات ایجاد میکند و باعث تقویت بهتر پشت ران میشود.
برای شروع، ۳ ست ۱۰ تا ۱۵ تکرار پیشنهاد میشود و با افزایش قدرت، میتوانید وزن یا تعداد تکرارها را افزایش دهید.
از خم کردن بیش از حد کمر یا تاب دادن بدن خودداری کنید تا تمرین ایمن و مؤثر باقی بماند.
برای خرید پروتئین وی مکس ماسل کلیک کنید.
پشت ران نشسته تک پا
برای اجرای پشت ران نشسته تک پا، روی دستگاه مخصوص بنشینید و پشتی را تنظیم کنید تا کمر کاملاً تکیه داشته باشد. یک پا را زیر پد متحرک قرار دهید و پای دیگر را روی زمین یا تکیهگاه بگذارید. زانوی پا تحت تمرین کمی خم باشد. سپس با تمرکز، پای تحت تمرین را از ناحیه زانو به سمت پایین جمع کنید تا عضلات پشت ران فعال شوند. حرکت را کنترلشده و بدون شتاب انجام دهید، سپس به آرامی به حالت اولیه بازگردید.
این روش به شما امکان تمرکز بیشتر و اصلاح نابرابریهای عضلانی را میدهد.
مفاصل وارد نشود. تنفس منظم داشته باشید؛ هنگام جمع کردن پا عمل بازدم و هنگام بازگرداندن پا عمل دم را انجام دهید.
این تمرین باعث افزایش تعادل عضلانی بین دو طرف بدن شده و به بهبود عملکرد ورزشی و پیشگیری از آسیبدیدگی کمک میکند.
پشت ران نشسته دمبل
برای اجرای پشت ران نشسته دمبل، روی صندلی یا نیمکت صاف بنشینید و یک دمبل سبک را بین پاهایتان، نزدیک به ساق پا نگه دارید. پاها را بهاندازه عرض شانه باز کنید و زانوها را کمی خم کنید. سپس با تمرکز، پاها را از ناحیه زانو به سمت عقب خم کنید تا عضلات پشت ران فعال شوند. حرکت را کنترلشده و بدون شتاب انجام دهید و سپس به آرامی به حالت اولیه بازگردید. تنفس منظم را فراموش نکنید.
این روش مناسب تمرین در خانه یا باشگاه بدون دستگاه است.
در طول اجرای پشت ران نشسته با دمبل، حواستان باشد که کمر صاف و ثابت باشد و از خم کردن بیش از حد تنه خودداری کنید. تمرکز روی انقباض عضلات پشت ران در پایینترین نقطه حرکت، تاثیر تمرین را افزایش میدهد.
برای شروع، ۳ ست ۱۲ تا ۱۵ تکرار توصیه میشود. با افزایش قدرت، میتوانید وزن دمبل یا تعداد تکرارها را افزایش دهید.
این حرکت گزینهای عالی برای تقویت پشت ران بدون نیاز به دستگاههای سنگین است و به راحتی در برنامه تمرینی خانگی جای میگیرد.
برای افزایش چالش و تنوع، میتوانید از دمبلهای سنگینتر یا تعداد تکرارهای بیشتر استفاده کنید. همچنین ترکیب این حرکت با تمرینات کششی پشت ران، انعطافپذیری و عملکرد عضلات را بهبود میبخشد.
بهخاطر داشته باشید که فرم صحیح اجرای حرکت اهمیت زیادی دارد؛ حفظ ثبات کمر و انجام حرکت بهصورت کنترلشده، از آسیبهای احتمالی جلوگیری میکند.
حرکت پشت ران نشسته با دمبل، علاوه بر تقویت عضلات همسترینگ، به بهبود تعادل و ثبات بدن کمک کرده و برای تمام سطوح تمرینی مناسب است.
پشت ران نشسته کراس
برای اجرای پشت ران نشسته کراس، روی دستگاه پشت ران نشسته بنشینید و پاها را بهصورت ضربدری (یکی روی دیگری) زیر پد متحرک قرار دهید. پشتی دستگاه را تنظیم کنید تا کمر کاملاً تکیه داشته باشد. سپس با تمرکز عضلات پشت ران، پاها را از ناحیه زانو به سمت پایین خم کنید و وزنه را حرکت دهید. حرکت را کنترلشده و بدون شتاب انجام دهید و بهآرامی به حالت اولیه بازگردید. این روش باعث تمرکز بیشتر روی هر سمت بدن بهصورت جداگانه میشود.
پشت ران نشسته کراس به شما کمک میکند تا نابرابریهای عضلانی بین دو طرف بدن را اصلاح کنید و تعادل قدرت را بهبود ببخشید. حین انجام حرکت، دقت کنید که کمر و باسن کاملاً ثابت باشند و از تاب دادن بدن خودداری کنید. تنفس منظم را فراموش نکنید؛ هنگام خم شدن پاها بازدم و هنگام بازگرداندن دم انجام دهید.
برای شروع، ۳ ست ۱۰ تا ۱۲ تکرار برای هر پا پیشنهاد میشود و با افزایش قدرت میتوانید وزن یا تعداد تکرارها را افزایش دهید.
پشت ران نشسته پا جمع
برای اجرای پشت ران نشسته پا جمع، روی دستگاه پشت ران نشسته بنشینید و پشتی را طوری تنظیم کنید که کمر کاملاً تکیه داشته باشد. پاها را نزدیک هم و جمع کنید، بهطوری که پاشنهها کمی به هم نزدیک باشند و زیر پد دستگاه قرار گیرند. سپس با تمرکز، پاها را از ناحیه زانو خم کرده و وزنه را پایین بیاورید. حرکت را کنترلشده و با تمرکز روی عضلات پشت ران انجام دهید و بهآرامی به حالت اولیه بازگردید.
این تکنیک فشار بیشتری روی عضلات مرکزی پشت ران وارد میکند.
در طول اجرای پشت ران نشسته پا جمع، حواستان باشد که کمر کاملاً صاف و ثابت روی پشتی دستگاه قرار داشته باشد تا فشار بهدرستی روی عضلات پشت ران متمرکز شود. تمرکز روی انقباض عضلات همسترینگ در پایینترین نقطه حرکت، تاثیر تمرین را افزایش میدهد.
تنفس را منظم انجام دهید؛ هنگام خم کردن پاها بازدم و هنگام بازگرداندن دم داشته باشید.
این روش به دلیل جمع بودن پاها، تاکید بیشتری روی بخش مرکزی پشت ران دارد و میتواند به بهبود تعادل عضلانی و کاهش نابرابریها کمک کند.
برای بهترین نتیجه، ۳ ست ۱۰ تا ۱۵ تکرار با کنترل کامل انجام دهید.
پشت ران خوابیده دستگاه
برای اجرای پشت ران خوابیده دستگاه، روی دستگاه دراز بکشید بهطوری که شکم و سینه روی پد دستگاه قرار گیرد و پاها زیر پد متحرک قرار گیرند. زانوها را کمی خم نگه دارید. سپس با تمرکز، پاها را از ناحیه زانو به سمت باسن خم کنید تا وزنه حرکت کند و عضلات پشت ران درگیر شوند. حرکت را کنترلشده و بدون شتاب انجام دهید و بهآرامی به حالت اولیه بازگردید.
این تمرین فشار مستقیم و مؤثری روی عضلات همسترینگ وارد میکند.
پشت ران هالتر
برای انجام پشت ران هالتر، هالتر را با دستان کمی بازتر از شانه بگیرید و پاها را به عرض شانه باز کنید. زانوها کمی خم و پشت صاف باشد. از کمر به آرامی خم شوید و هالتر را نزدیک بدن پایین بیاورید تا پشت رانها کشیده شود. سپس با فشار عضلات پشت ران و باسن، به حالت ایستاده بازگردید. حرکت را کنترل شده و بدون تکان شدید انجام دهید.
مطمئن شوید که پشت کمر همیشه صاف و قفسه سینه باز باشد تا فشار روی ستون فقرات نیفتد. سر را در راستای ستون فقرات نگه دارید و نگاهتان به جلو یا کمی پایین باشد. نفسگیری عمیق هنگام پایین رفتن و بازدم هنگام بالا آمدن کمک به حفظ تعادل و تمرکز میکند. تمرین را با وزنه مناسب شروع کنید و به تدریج وزن را افزایش دهید تا از آسیب جلوگیری شود.
جمع بندی
در این مقاله با حرکت پشت ران نشسته و انواع مختلف آن شامل اجرای با دستگاه، دمبل، سیمکش، تک پا، کراس و بدون دستگاه آشنا شدیم. همچنین نحوه صحیح انجام هر حرکت بهتفصیل توضیح داده شد تا از آسیبهای احتمالی جلوگیری و بیشترین تاثیر روی عضلات پشت ران حاصل شود.
فواید اصلی این تمرینات شامل تقویت عضلات همسترینگ، بهبود تعادل و ثبات زانو، افزایش قدرت و استقامت عضلات پشت ران و کاهش ریسک آسیبدیدگی در ورزشها و فعالیتهای روزمره است. همچنین تمرینات تکپا و کراس به اصلاح نابرابریهای عضلانی کمک میکنند.
با رعایت فرم صحیح و ترکیب این حرکات در برنامه تمرینی، میتوانید عضلات پشت ران قویتر، منعطفتر و سالمتری داشته باشید.